WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE
Obywatele polscy udający się do Kenii muszą mieć wizę pobytową, którą można otrzymać bezpośrednio po przylocie na lotnisku międzynarodowym w Nairobi lub Mombasie oraz na każdym przejściu lądowym i w porcie w Mombasie.Cena wizy turystycznej ważnej 3 miesiące wynosi 50 USD. Ważność paszportu nie może być krótsza niż 6 miesięcy.Wiza tranzytowa -20 USD.

PRZEPISY PRAWNE
Posiadanie i używanie narkotyków oraz handel nimi podlegają surowym karom więzienia (od 10 do 20 lat) oraz wysokim grzywnom (do ok. 10 tys. USD).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
Od osób przybywających z Europy nie jest wymagane świadectwo szczepienia przeciw żółtej febrze. Może ono być potrzebne, jeśli turysta ma zamiar pojechać z Kenii do innych krajów afrykańskich (np. do Tanzanii). Na wybrzeżu kenijskim oraz na zachodzie kraju występuje zagrożenie zarażenia malarią. Na zachodzie odnotowuje się przypadki zachorowań na cholerę. W większych miastach dostęp do usług medycznych oraz lekarstw jest nieograniczony. Wizyta u internisty kosztuje ok. 20 USD, u stomatologa - 50-100 USD. Kosztowny jest pobyt w szpitalu, dlatego też przed przyjazdem do Kenii warto wykupić międzynarodowe ubezpieczenie zdrowotne. Na prowincji standard świadczonych usług medycznych jest znacznie gorszy niż w większych miastach. Ze względu na duże stężenie minerałów w wodzie z wodociągów oraz zagrożenie epidemiologiczne zaleca się picie wody butelkowanej. Dużym problemem w całym kraju jest HIV/AIDS.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
W Kenii obowiązuje ruch lewostronny. Drogi są w bardzo złym stanie, co może spowodować opóźnienia w podróży. Zaleca się sprawdzenie lokalizacji stacji benzynowych na trasach oddalonych od głównych miast. Należy starać się dotrzeć do miejsca noclegu przed zmrokiem, który zapada bardzo szybko, ok. 18.30, bez względu na porę roku. Fatalny stan dróg, nadmierna prędkość i niefrasobliwy styl jazdy tutejszych kierowców, a także zły stan techniczny wielu pojazdów to przyczyny wielu poważnych wypadków drogowych. W czasie pór deszczowych lokalne drogi są przejezdne tylko dla samochodów z napędem na cztery koła. Komunikacja autobusowa jest ogólnie dostępna i stosunkowo tania. Powinno się unikać nocnych kursów autobusowych i podróżowania mini-busami, tzw. matatu. W Nairobi można korzystać z taksówek, które są zrzeszone w różnych korporacjach i mają z góry ustalone cenniki. Na trasie Nairobi-Mombasa można korzystać z usług kenijskiej kolei, ale odradza się podróżowanie w wagonach III klasy. Podróż w obu kierunkach odbywa się nocą. Należy pamiętać o zabezpieczeniu drzwi przedziału przed złodziejami. Zaleca się korzystanie z transportu lotniczego przy planowaniu wypraw w odległe zakątki Kenii. Planując podróż samochodem do Garrisy i nad Jezioro Turkana, należy korzystać z eskorty uzbrojonych policjantów. Żeglarzy przestrzega się przed wyprawami na wody w pobliżu granicy z Somalią, gdzie grasują piraci.

BEZPIECZEŃSTWO W KRAJU
Podczas pobytu w Kenii (szczególnie w dużych miastach) należy unikać demonstracji ulicznych i wieców politycznych, które mogą mieć nieprzewidywalny przebieg. Najbardziej niebezpieczne dla turystów obszary znajdują się na północ od masywu górskiego Mt. Kenya. W pobliżu granicy z Somalią turyści narażeni są na napady, z porwaniami dla okupu dokonywanymi przez uzbrojone gangi. Konflikty etniczne i międzyklanowe są powszechnym zjawiskiem w północnej części Kenii, w pobliżu kilku parków narodowych i terenów atrak-
cyjnych pod względem turystycznym (Samburu, Meru, Isiolo). Zaleca się wyprawy na te tereny w zorganizowanych grupach, przy użyciu minimum dwóch samochodów z napędem na cztery koła (warto mieć dwa koła zapasowe). Rekomenduje się zwiedzanie parków narodowych w zorganizowanych grupach lub w towarzystwie uzbrojonego strażnika z parku, który za niewielką opłatą będzie jednocześnie służyć za przewodnika. Mieszkańcy wiosek z północnych obszarów Kenii nie są tak otwarci i życzliwi dla turystów jak w innych częściach kraju. Wśród tubylców rozpowszechnione są wieści o porwaniach dzieci dokonywanych przez cudzoziemców, dlatego też nie zaleca się nawiązywania bliskich kontaktów z dziećmi (zwłaszcza z „dziećmi ulicy"), robienia im zdjęć czy też dawania słodyczy. Odnotowuje się stały wzrost przestępczości w miastach, szczególnie w Nairobi, a także w Mombasie i Kisumu. Coraz częstsze są przypadki napadów na turystów organizowane przez grupy uzbrojonych bandytów. Powszechnym zjawiskiem w miastach są kradzieże kieszonkowe, wyrywanie toreb, łańcuszków, kolczyków, plecaków, aparatów fotograficznych i kamer wideo, a także kradzieże samochodów. Często łupem złodziei padają rzeczy pozostawione w samochodach. Kradzieże takie dokonywane są też przez otwarte okna podczas postoju w korkach ulicznych lub na światłach. Zaleca się pozostawianie kosztowności, dokumentów i biletów lotniczych w sejfach hotelowych. Bardzo niebezpieczne są spacery po zmroku po ulicach miast, w parkach czy też wzdłuż plaży. Należy uważać na wszelkiego rodzaju oszustów i naciągaczy, w tym fałszywych policjantów, którzy pod pretekstem drobnego przewinienia dokonanego rzekomo przez turystę próbują wyłudzić zapłatę „mandatu".

ŚWIĘTA
1 maja - Święto Pracy, 1 czerwca - Dzień Konstytucji, 10 października - Dzień Prezydenta Moi, 20 października -Dzień Prezydenta Kenyatty, 12 grudnia- Dzień Niepodległości.

PRZYDATNE INFORMACJE:
Nie ma problemów z wymianą walut zachodnich na miejscową i odwrotnie. Kursy kantorowe niewiele odbiegają od bankowych; w bankach pobierana jest prowizja. Nie ma też problemów z realizacją czeków bankowych, a płatności kartami kredytowymi są już rozpowszechnione.
Są problemy z połączeniami telefonicznymi, zarówno lokalnymi, jak i międzynarodowymi. Opłaty, zwłaszcza w hotelach, są wysokie. Nieźle jest rozwinięta sieć kawiarenek inter-netowych.
Należy wystrzegać się tanich jadłodajni. W większych miastach mniej wybredny turysta ma do dyspozycji nieźle rozwiniętą sieć lokali fast-food, które zlokalizowane są najczęściej przy stacjach benzynowych. Bez problemów można zaopatrywać się w artykuły spożywcze w marketach sieci Uchumi i Nakumatt. Asortyment towarów jest duży, a ceny zbliżone do europejskich.
Najlepszą porą do podróżowania po Kenii są miesiące gru-dzień-marzec. Pory deszczowe występują dwukrotnie: tzw. krótka - od połowy listopada do połowy grudnia, oraz długa - od marca do maja. Najzimniejsze miesiące to lipiec i sierpień, najcieplej jest w grudniu i styczniu.

W kilku miejscowościach Kenii pracują polscy misjonarze i siostry zakonne, chętnie udzielający pomocy polskim turystom.
Informacji na temat Kenii udziela także warszawski oddział Kenyan-Polish Forum, ul. Górczewska 124/305, 01-460 Warszawa, tel. (22) 533 49 08 09, E-mail: kpf@kenya.com.pl, www.kenya.com.pl.

opracowano na podstawie informacji z serwisu MSZ  " Polak za granicą 2005"