WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE.
Przy wjeździe do Indii koniecz­na jest wiza. Można ubiegać się o wizy: pobytową (na 6 miesięcy, 1 rok lub do 5 lat), turystyczną (na 6 miesięcy, bez prawa przedłużenia na miejscu), tranzytową (do 15 dni). Wizy pobyto­we i turystyczne wydawane są z prawem do jedno, dwu i wie­lokrotnego przekraczania granicy. Wjazd bez ważnej wizy in­dyjskiej jest możliwy w nagłych i uzasadnionych przypadkach, na 72 godziny lub maksymalnie do 15 dni, po przedstawieniu listu gwarancyjnego od instytucji, ważnych osobistości lub przedstawicieli placówek dyplomatycznych. Wymagany jest 12miesięczny okres ważności paszportu (liczony od daty uzyska­nia wizy). Wjazd do Indii powinien nastąpić przed upływem 6 miesięcy od daty wystawienia wizy. Przy wizie tranzytowej wymagane jest okazanie biletu na dalszą podróż lub powrotne­go do kraju. Wizy są wydawane bezpłatnie w Ambasadzie Indii w Warszawie. Czas oczekiwania na wizę wynosi jeden dzień. Nie ma obowiązku udokumentowania określonej kwoty na każdy dzień pobytu. Przebywanie na terenie Indii bez ważnej wizy jest traktowane jako poważne wykroczenie. Dokumenty wyma­gane przy wizie turystycznej to: paszport z odpowiednim okre­sem ważności, 2 aplikacje wizowe, 3 kolorowe zdjęcia, bilet powrotny lub jego rezerwacja, rezerwacja hotelu. W przypadku wizy biznesowej: zaproszenie od miejscowej firmy, fotokopia REGON, list intencyjny firmy polskiej w języku angielskim oraz dokumenty jak w przypadku wizy turystycznej.

PRZEPISY CELNE.
Nie ma ograniczeń co do wysokości przewożonych kwot pieniędzy. Należy zgłosić kwoty przewyższające 10 tys. USD, ale zaleca się zgłaszanie nawet niższych sum. Bez wcześniejszej deklaracji wwozu można wywieźć bez zezwole­nia do 2500 USD. Obowiązujące przepisy celne mieszczą się w granicach ogólnie przyjętych. Bez cła można wwieźć: rzeczy osobiste, upominki o wartości do 100 USD na osobę, 200 szt. papierosów i 1 l mocnego alkoholu. Wwożenie aparatów foto­graficznych, komputerów, sprzętu audiowizualnego i telefonów komórkowych jest odnotowywane w paszportach przez urząd celny. Bezwzględnie zabroniony jest przywóz broni i amunicji. Nie wolno wwozić złota i srebra poza przedmiotami osobistego użytku. Z Indii nie wolno wywozić: antyków (przedmioty mające ponad 100 lat), wyrobów z kości słoniowej, skór zwierząt (szcze­gólnie gadów), skorup żółwi.

PRZEPISY PRAWNE.
Zabrania się wwozić i wywozić narkotyki. Osoby próbujące przemycić narkotyki podlegają karze pozba­wienia wolności od 10 do 20 lat. W Indiach od niedawna obowiązuje podatek VAT.

MELDUNEK.
Formalnie obowiązuje wymóg meldowania się w ciągu 2 tygodni od przybycia, jednak nie jest on rygorystycz­nie przestrzegany.

UBEZPIECZENIE.
Bezwzględnie należy mieć tzw. carnet de pas­sage. Polisy ubezpieczeniowe uznawane są zgodnie z przyjętymi na świecie zasadami. Wskazane jest wykupienie indywidualne­go pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA.
Nie występują szczególne zagrożenia epidemiami, choć można się liczyć ze wzrostem zachorowań na malarię i dengę w okresie bezpośrednio po mon­sunie. Nie są wymagane żadne szczepienia, jednak zaleca się szczepienia przeciw żółtaczce typu A i B oraz tężcowi. W nie­których rejonach, np. Mumbaju, uzasadnione jest przyjmowa­nie leków przeciwko malarii. Zaleca się przestrzeganie higieny osobistej, picie wyłącznie wody przegotowanej lub napojów zamkniętych fabrycznie. Dostęp do opieki medycznej zależy od miejsca pobytu. W dużych miastach nie ma problemów z uzyskaniem fachowej pomocy. Koszt wizyty lekarskiej waha się od 10 do 20 USD, doba w szpitalu kosztuje od 30 do 120 USD (bez zabiegów i badań). W mniejszych miastach ceny tych usług są odpowiednio niższe.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW.
Turyści zmotoryzowani muszą legitymować się międzynarodowym prawem jazdy. Ruch jest lewostronny. W Indiach często zdarzają się wypadki dro­gowwe na trasach między miastami. Powodem jest zły stan dróg, zły stan techniczny samochodów (szczególnie ciężarowych i au­tobusów) oraz łamanie przepisów przez kierowców. W razie wy­padku drogowego, zwłaszcza gdy poszkodowanym jest człowiek lub krowa, może dojść do konfliktu z miejscową ludnością.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU.
Wymagane jest specjalne zezwo­lenie (wydawane za pośrednictwem biur rejestracji cudzoziem­ców przez indyjskie MSZ oraz MSW) na wjazd na tzw. terytoria zastrzeżone i chronione: archipelagi Andamanów, Nikobarów, Lokkadiwów, Minicoy i wysp Amindivi, tereny przygraniczne stanów: Uttar Pradeś, Sikkim, Mizoram, Manipur, Arunaćal Pradeś, Himaćal Pradeś, Nagaland oraz Dżammu i Kaszmir.

BEZPIECZEŃSTWO.
W ostatnim czasie odnotowuje się zwiększone zagrożenie przestępczością pospolitą. Szczególnie uważać należy na kradzieże kieszonkowe w miejscach tłumnie odwiedzanych przez turystów. Problemem są też nieuczciwi sprzedawcy, rikszarze i taksówkarze, szczególnie na lotniskach. Terenami zagrożonymi atakami terrorystycznymi są Dżammu i Kaszmir, Asam oraz pozostałe stany północnowschodnie. Ze względu na rozruchy na tle religijnym lepiej unikać skupisk mniejszości wyznaniowych, szczególnie w stanach Gudżarat i Uttar Pradeś.

PRZYDATNE INFORMACJE:
• Walutę można wymienić na lotniskach, w hotelach, upoważnionych bankach i u uprawnionych dealerów.
• Hindusi chętnie widzą uczestnictwo turystów w uroczystościach religijnych. Należy jednak pamiętać, że dostęp do nie­których świątyń może być ograniczony.
• W miejscach uczęszczanych przez turystów należy liczyć się z żądaniem drobnej opłaty.

opracowano na podstawie informacji z serwisu MSZ  " Polak za granicą 2005"